Op de Instagram-account van Sofie Dumont zag ik onlangs een recept dat ik absoluut eens wou maken. Het originele recept vind je hier: https://www.sofiedumont.be/recept/schotel-au-vent-bladerdeegkorst/

Omdat het voor mij onmogelijk is om een recept helemaal te kopiëren heb ik wel een paar dingen veranderd, maar in grote lijnen heb ik het recept wel gevolgd.

Ingrediënten (2 volwassenen en 4 kinderen)

  • (1) 500 g kip -> kruiden
  • (1) een groot bakje champignons -> ajuin en kruiden
  • (1) 500 g gehakt -> ei, kruiden en panko
  • (1) kippenbouillon
  • (1) sap van een halve citroen
  • (2) 2 vellen bladerdeeg
  • (2) een ei om te doreren
  • (3) kroketten
  • (3) wortelen
  • (3) gele paprika

Bereiding

Ik maak het mezelf wel graag gemakkelijk dus ik gebruikte dezelfde pan om na elkaar de kip, de champignons (met ajuin!) en de gehaktballen te bakken. Goed kruiden is hier de boodschap! De gehaktballen gaarde ik eerst even voor in de kippenbouillon (ik had nog zelfgemaakte kippenbouillon in de diepvries zitten, dus kocht nu kippenfilet). Dus je vult de schotel: met kip, met champignons en ajuin en met gehaktballen. Dan maak je de saus.

Voor de saus: boter en bloem en daar beetje bij beetje de kippenbouillon bij. Daarna voeg je nog een scheutje room toe en het sap van een halve citroen en dan proef je en kruid je af. Die saus giet je over alles wat reeds in de schotel zit en dan ‘roer’ je het een beetje door elkaar. Je steekt de bladerdeeg uit en legt die zoals jij zelf wilt op al dat lekkers (vergeet niet te doreren!).

Ongeveer een half uur voor je wil eten steek je de schotel in een voorverwarmde oven van 180°. Als de bladerdeeg mooi gebruind is, haal je de schotel uit de oven.

vol-au-vent schotel

De hele schotel was op! Iedereen aan tafel vond het heerlijk.

Om er een volledige maaltijd van te maken bakten wij daarbij kroketten en serveerden we rauwe wortelen en rauwe gele paprika in ‘frietjes’ gesneden.

Om te decoreren gebruikte ik dus een ster-vorm om uit de vellen bladerdeeg een hele hoop sterren uit te steken. Ik vertelde hierbij aan onze kinderen dat we op 1 november de mensen die overleden zijn herdenken en dat wij nu op deze manier nog eens extra onze gedachten naar al ‘onze’ sterren aan de hemel konden laten gaan terwijl wij kunnen genieten van gezellig samen te tafelen. Een beetje zoals de maaltijd na de afscheidsplechtigheid: nog eens extra stilstaan bij het verlies.